Liceum Lotnicze w Zielonej Górze utworzone zostało we wrześniu 1979 roku, jako filia szkoły w Dęblinie. Twórcami liceum byli: ówczesny Komendant WOSL w Dęblinie – gen. dr Józef Kowalski ze strony wojska, Zbyszko Piwoński, ówczesny wojewoda oraz Henryk Baturo, ówczesny Kurator Oświaty i Wychowania. Od 2 lutego 1982 roku Liceum Lotnicze stało się samodzielną szkołą. W tym też roku, 13 września, szkoła otrzymała sztandar. Liceum Lotnicze prowadziło kształcenie młodzieży męskiej w zawodzie mechanik osprzętu lotniczego. Głównym celem, jaki stał przed szkołą, było przygotowanie kandydatów do „dęblińskiej szkoły orląt”. Z zadań tych liceum wywiązało się bardzo dobrze. W opinii wykładowców WOSL absolwenci Liceum Lotniczego w Zielonej Górze byli bardzo dobrze przygotowani do dalszych studiów. 1 września 1988 roku szkoła otrzymała imię kpt. pil. Eugeniusza Horbaczewskiego. Wraz ze zmianami strukturalnymi zachodzącymi w wojsku zmalało zapotrzebowanie na kandydatów do szkół wojskowych, a szczególnie do lotnictwa. Doprowadziło to do przekształcenia Liceum Lotniczego w Wojskowe Liceum Ogólnokształcące w 1989 roku. Niestety, dalsze zmiany spowodowały, że w 1992 roku decyzją Ministra Obrony Narodowej prawie wszystkie licea wojskowe zostały zlikwidowane, w tym także zielonogórskie. Od 1 września 1992 roku szkoła funkcjonuje jako IV Liceum Ogólnokształcące. Szkoła utrzymała imię nadane Liceum Lotniczemu i podtrzymuje tradycje swej poprzedniczki. Charakterystyczną cechą tej szkoły jest eksperymentalny program nauczania (oprócz naszej szkoły jest tylko jedna tego typu placówka w Polsce). Szkoła prowadzi szeroką działalność.
Patron szkoły: Eugeniusz Horbaczewski – pilot, pułkownik